Weer thuis in Zieuwent

Zaterdag, 24 december 2005
18:36 uur

Zo dit is alweer mijn 4e dag in Nederland.
Uit deze zin kun je misschien wel merken dat ook hier de tijd snel gaat.

Toch mis ik Curacao echt enorm. Zou zo weer terug willen.
Helaas zal dat er voorlopig niet inzitten. Op dit moment zou ik best na het behalen van mijn diploma, naar het buitenland willen om te werken. Op een internationale school bijvoorbeld.
Maar goed, dat zie ik dan allemaal wel weer.

Hoe waren mijn laatste dagen in Curacao?
Nou deze waren erg leuk! (met de nadruk op erg)
Ik heb op zich geen bijzondere dingen meer gedaan. Veel op het strand gelegen en 's avonds toch voor de laatste keer overal nog naar toe.
Het is wel raar als je dan wegloopt en je weet stiekem in je achterhoofd dat je het waarschijnlijk nooit meer zult zien.

Maandagmiddag om half 5 hebben Hans, Mies en Nienke mij naar Hato (vliegveld) gebracht.
Je moest je voor half 6 inchecken, normaal gesproken is het ongeveer 20/25 minuten rijden met de auto, maar nu hebben we er veel langer overgedaan, omdat er opeens een soort van file stond!!!
Alle drie maanden nooit een file gezien op Curacao, moet je voor een bepaalde tijd ergens zijn, staat er een file!
Anyway tien voor half 6 was ik op Hato en alles is goed gegaan!
Kwamen nog een hoop mensen na mij, dus zo precies zijn ze er gelukkig niet aan.

Ja, en dan heb je je terugticket gekregen is het moment aangekomen dat je afscheid moet nemen!
*snik snik*
>Veel plezier nog in Curacao
*snik* ja, dat zal ik doen. Ik zal jullie missen..Maar zodra je in Nederland bent, spreken we wat af!
Oke, beloofd..doen we! Nou, dan ga ik maar.
Doei doei *snik snik*

En zo ga je de andere ook nog af.
Afscheid nemen is nooit leuk, ook al weet je dat je deze mensen terug gaat zien.

Wat wel heel erg lief was, toen ik eenmaal op het vliegveld zelf was, deed ik mijn rits van de tas open om mijn mobiel te pakken.
Ligt daar een opgerold a-4tje.
Hebben Tessa, Robina, Nienke en Mies een stukje geschreven voor/over mij.
Daarbij nog 2 foto's die de dag ervoor zijn gemaakt!
Echt leuk! Super...

Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast een Antilliaans meisje en d'r moeder.
Het vliegtuig zat niet vol. De moeder wilde graag ergens anders zitten zodat haar dochtertje languit kon liggen en slapen.
Daardoor vroeg zo'n (homo) steward of ik ergens anders wilde gaan zitten.
Ik kreeg de 3 stoelen bij de nooduitgang voor mij alleen! Was echt wel relaxed zitten!
Alleen jammer dat de armleuningen niet omhoog konden...maar kon uitgebreid hangen.

Op Schiphol aangekomen werd ik weer een stuk of 4 keer gecontroleerd, ondervraagd (wat heb je in Curacao gedaan?) en moest je je paspoort laten zien.
De koffers gingen ook wel 5x onder de scan door.
Maar gelukkig ging alles heel snel.
Kwart over 9 's morgens zijn we geland en om kwart voor 10 stond ik al te wachten op mijn ouders!!
Ik kwam die deur uitlopen en zag alle mensen blij naar iemand toe lopen/rennen, maar Pleun stond alleen.
Geen ouders te bekennen..
Na een half uur gewacht te hebben, heb ik ze toch maar eens gebeld. (ze zullen toch geen ongeluk gehad hebben onderweg? Of mij vergeten zijn?)
Nee, dat was gelukkig niet het geval, ze hadden in de file gestaan.
Na ongeveer drie kwartier gewacht te hebben, kwamen ze daar eindelijk aanlopen.
Mijn moeder baalde als een stekker, want ze had zo graag op tijd willen zijn.
Maar helaas, dat zat er niet in.
We hebben toen wat koffie en thee gedronken bij een restaurantje en even later kwam mijn zus ook (ook lekker op tijd! ;))

Op dat moment had ik het nog wel warm, maar toen we richting auto gingen, kreeg ik het toch koud met mijn slippers en hemdje aan. Gelukkig had mama mijn winterjas meegenomen en sokken + schoenen.
Geen fratsen, dat scheelt....

aangekomen in het grauwe, grijze Zieuwent hadden ze voor mij slingers opgehangen in de woonkamer. Erg leuk.
Mijn mobiel ging vaak af en ook de huistelefoon ging regelmatig af. Op dat moment had ik nog niet echt zin om aan de telefoon te komen, ben toen ook maar naar bed gegaan.
Om 18:00 uur (eindelijk aten we eens "vroeg") werd ik wakker gemaakt, want we gingen lekker andijvie stampot met speklap eten! Jammie!!!!

's Avonds kwamen Riekske en Joske nog op bezoek. Erg lief!
Zij hadden ook een spandoek in de tuin gezet, met welkom thuis.

De dagen daarna heb ik nog veel mensen gezien en ben gisteren weer voor het eerst naar Van Ooyen geweest. Ook leuk om weer te zien, maar wel raar, want een week daarvoor zat ik nog op Curacao bij de Nachtwacht.

Ik zal nog wat foto's plaatsen...en dan hoef ik deze site niet meer bij te houden. Mijn leven in Nederland zal niet zo boeiend en levendig zijn als in Curacao...daar zal ik jullie niet mee vermoeien.

Mensen, nogmaals bedankt voor alle kaartjes, belletjes, smsjes, mailtjes, briefjes, bericht-achterlatende-op-waarbenjij.nu, enzovoort...

Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar!!!

Ayo,
liefs,
Pleun...